YAKTIKLARIMA SAYGI İÇİN ŞARKI

YAKTIKLARIMA SAYGI İÇİN ŞARKI

Kitaplar vardır, okunur, bir küçük tahta üstünde,

Bir okullu sırasının önünde.

İtaplar vardır, yürürken okunur

(Burada boyutları da girer işin içine);

Kimileri ormanlar üstünedir, kimileri başka kırlar üstüne.

Et nobiscum rusticantur, der Cicero,

Arabada okudum kimilerini,

Kimilerini de samanlığa yatıp.

Kitaplar vardır, ruhun varlığına inandırmak ister.

Kimileri, bundan umut kestirmek.

Kiminde tanrının varlığı kanıtlanır;

Kiminde varılmaz bu sonuca.

Kimileri yalnız ve yalnız özel kitaplıklara girebilir.

Kimileri göklere çıkarılmıştır

En ünlü eleştirmenlerce.

Kimileri arıcılıktan söz eder yalnız,

Bazıları biraz özel bulur onları;

Kimileri öylesine anlatır ki doğayı,

Okuduktan sonra dolaşmaya değmez.

Kimileri küçümser bilgileri,

Sonra tutar, çocukları kışkırtır.

Kimilerine de güldeste derler,

Her şey üstüne en güzel sözler derlenmiş içlerinde

Kimileri yaşamayı sevdirmek ister;

Kiminin yazarı kendini öldürmüş, bitirince.

Kimileri kin eker,

Sonra da toplar ektiklerini.

Kimileri parlar gibidir okundukça,

Coşkunluk yüklü, alçakgönüllülükleriyle.

Kardeş gibi sevilir kimileri,

Bizden temiz, bizden iyi yaşamış kardeşler gibi.

Olağanüstü yazılarla yazılmıştır kimileri,

Anlaşılmaz uzun uzun incelense de.

Bütün kitapları yaktığımız zaman.

Kimileri beş para etmez,

Kimilerini almaya güç yetmez.

Kimileri krallardan, kraliçelerden söz eder,

Kimileri çok yoksul kimselerden.

Kimilerinin sözleri

Öğle yapraklarının hışırtısından tatlıdır.

Patmos’ta bir fare gibi, Jean’ın yediği

Bir kitaptır bu ama ben ahududuları  yeğ tutarım.

Acılılar sarmış karnını Jean’ın

Sonra süsü sürü hayalet görmüş.

                                                            Andre Gide