ESİR ŞEHRİN...

ESİR ŞEHRİN…

O işgal şehrinin insanları ki

Yürüyen ısdırap ve isyandılar

Bedenleri esir, ruhları özgür

Hayal kırıklığı, ümitsizlik ve kindiler

Bu yorgun topraklarda yine

Yeniden uyanıp çiçeğe

Çiçekten meyveye duran onlardılar

Umutlar yeşerterek bozkırlarında.

Yitik ve ölmüş kentlerde insanlar

Tortulaşmış geleneklerine gömülüyor

Yavaş yavaş emen bu bataklıkta

İnsanlık her adımda paraya yeniliyordu

Ve şeytana her yenilişinde

Bu son! Bu son! Bu son! Diyordu

Hürdoğan Aydoğdu