İLKYAZ TELAŞI

İLKYAZ TELAŞI

Bir ilkyaz telaşıyla seviyordum onu

Gözlerinin belasına vurgundum

Kurtulamıyordum

Saraçoğlu’nda erguvan çiçekleri

Aşk damıtıyordu

Her nedense öksüz doğmuş bir aşktı benimki

Zindan karası bir sevda

Gene de masum sevgimin dalgalarında

Onun yüzü geziyordu

Ve bir şairin düşlerinde

Yelken açıyordu rüzgarlara

Denizin üstünde mavi bir gece kımıldıyordu.

Öfkeli bir yangındı Ankara ufukları

İhanet, inançsızlık ve günahın çekimi ondaydı

Sevgimi vereyim rüşvet olarak dedim

Maddi cisimlere ruh,

Manevi şeylere cisim

Hayır dedi, kanımın kırmızısıydı

Oysa alyuvarlarımda.

Hürdoğan Aydoğdu